{jcomments off} قلعه تاریخی بهاباد یکی از بناهای کهن شهر بهاباد می باشد که قدمتی 500ساله دارد و شامل آثار تاریخی ارزشمندی شامل مسجد،آب انبار،حسینیه ، حمام و همچنین برج ها و خانه های قدیمی می باشد و قدمت این آثار به دوره زندیه بر میگردد.
متاسفانه در سالهای پس از انقلاب به علت ضعف فرهنگی و ناآگاهی و غفلت مردم و مسئولین، عمده بناهای این قلعه نابود شده و یا آسیب دیده است.بی توجهی و ساخت و سازهای امروزی چیزی از قلعه بهاباد باقی نگذاشته است.اکثر ساباط ها و برج های قلعه بهاباد تخریب شده است .خانه هایی زیبا با معماری منحصر به فرد تخریب شده و اکنون به خانه صالحی با قدمتی کمتر از 100 سال و معماری نه چندان قابل توجه راضی شده ایم.
فاز جدید تخریب قلعه تاریخی بهاباد در سکوت اداره میراث فرهنگی بهاباد در چند روز گذشته صورت گرفت و برای ساخت آشپزخانه وحسینیه مسجدجامع قسمتی دیگر از قلعه که در جوار دبستان قدیمی و پراز خاطره ادیب و همچنین حمام تاریخی قلعه است تخریب و خاکبرداری شده است.
برای پیگیری موضوع به سراغ مهدی خادمی سرپرست اداره میراث فرهنگی بهاباد رفتیم وی ساختمان تخریب شده را ساختمانی با سقف تیرآهن و بدون قدمت تاریخی دانست .
سوال اینجاست اصلا چرا باید گذاشت که در حریم تاریخی یک شهر ساختمان های امروزی ساخته شود؟چرا باید شهرداری مجوز ساخت در این مکان تاریخی را به افراد بدهد؟آیا سکوت میراث فرهنگی بهاباد نشانه رضایت است؟آیاتخریب قلعه حتی اگر برای ساخت بهترین مکان ها با بهترین امکانات هم باشد،قانونی است؟واقعا چیزی از این قلعه باستانی جا گذاشته ایم؟
برای اینکه کمی به آنچه بر این قلعه گذشته است پی ببریم نگاهی می اندازیم به چند نمونه از تخریب هایی که تنهادر 20 سال گذشته در قلعه بهاباد صورت گرفته است:
در دهه شصت ،جهت ساخت کتابخانه شهید جلیلی و یکی دو منزل مسکونی یک محوطه بزرگ شامل چندین خانه قدیمی از جمله خانه کلانتر ،خانه سکینه کلانتر، خانه تقی خان و خانه حسن آقا و همچنین دبیرستان رستاخیز با خاک یکسان شد.کتابخانه ای که می توانست در هر نقطه دیگری از شهر ساخته شود.بی شک این خانه های قدیمی می توانست اکنون یکی از جاذبه های گردشگری بهاباد باشد و حتی اگر تمام قلعه بهاباد بازسازی شود چشم آن با نابودی این خانه های زیبا کور شده است.
در اوایل دهه هفتاد به منظور ساخت زورخانه ،دیوارضخیم آب انبار قدیمی حاج مهدی توسط مسئول وقت تربیت بدنی بهاباد تخریب شد و البته هیچ گاه این زورخانه پا نگرفت.تازه به همین هم اکتفا نشد و در اواخر همین دهه جهت ساخت مسجد جامع جدید ، سقف آب انبار تخریب شد و ستون هایی از بتون آرمه،در داخل آب انبار و پله های آن جای گرفت.
در سال 1389به بهانه ساخت یک خانه امروزی و با اهمال مسئولین میراث فرهنگی و شهرداری در صدور پروانه ساخت این ساختمان،متاسفانه مسجد خانقاه، قدیمی ترین مسجد بهاباد که به گفته سرپرست میراث فرهنگی بهاباد قدمتی 800 ساله داشت تخریب شد.همچنین این ساختمان در چند متری تنها برج باقیمانده از قلعه ساخته شده است.چه کسی به این ساختمان مجوز ساخت داده است؟داستان شکایت میراث فرهنگی از صاحب این بنا چگونه فیصله پیدا کرد؟
نفس های قلعه تاریخی بهاباد به شماره افتاده است .معلوم نیست چرا در این شهر هیچ کس دغدغه این میراث فرهنگی زبان بسته را ندارد؟چرا در چند قدمی اداره میراث فرهنگی بهاباد،با لودر به جان این قلعه می افتند و متولی حفظ آن ،سکوت می کند؟چرا میراث فرهنگی به وظایف خود در قبال حفظ آثار باستانی بهاباد عمل نمی کند؟چرا از شهرهای دیگر که از کوچک ترین بناها بزرگترین جاذبه های گردشگری را درست کرده اند و با کلی تبلیغ ،گردشگران را جذب و به تبع آن درآمد و رفاه را برای شهر خود به ارمغان آورده اند یاد نمی گیریم؟چرا اینقدر سطح فکرهایمان پایین است و فقط جلوی پای خود را می بینیم؟
بیایید اگر چیزی برای آیندگان نمی سازیم لااقل آنچه گذشتگان ساخته اند را نابود نکنیم.بیایید کمی با میراث فرهنگی خود-البته اگر چیزی باقی مانده باشد- مهربان باشیم.