به قلم:مهندس وحید دهقان بهابادی
شاید در این روزها که چرخ روزگار سر سازش با ما دارد حرف تلخ زدن کج سلیقگی باشد . روزهایی که ملت علیرغم موج های عظیم تبلیغاتی خارج نشینان با حضور خود پایبندیشان به نظام را در قالب رایی جالب و شاید غیرقابل پیش بینی نشان می دهند و فوتبالیستها سه بازی را پی در پی می برند و دلار هم به زیر سه هزار تومان چشم میدوزد و فراتر از همه ی اینها سلسله اعیاد شعبانیه شادی را به میان مردم می آورد .
اما از آنجا که برخی مطالب در بیات شدن گوی سبقت را از نان های بی کیفیت نانوایی ها هم ربوده اند چاره ای جز پرداختن به این بحث نیست .
صحنه هایی از این دست را این روزها به کرات در خیابان ها و کوچه های شهرمان دیده ایم و حتی این مناظر به قدری تکراری شده اند که دیدنشان برایمان عادی شده است .
ساعت هشت و بیست دقیقه ی شب نیمه شعبان است و تاخیر بیست دقیقه ای همکارم نشانگر شلوغ بودن خیابان هاست ، وقتی بالاخره شیفت را تحویل می دهم تصمیم میگیرم از خیابان اصلی عبور نکنم تا در شلوغی مراسم های این شب گیر نکنم . خوشحالم که مشاهده ی لیوان های یکبارمصرف امشب نصیبم نخواهد شد اما زهی خیال باطل!
در همین مسیرهای فرعی هم نیت خیر مردم در خنک کردن کام همشهریان خود منجر به پدیدار شدن صحنه های نازیبایی شده است . در این میان شاید بر موتورسواران حرجی نباشد که بگوییم مجبورند لیوان یکبار مصرف را به خیابان بیندازند که البته این نهایت اغماض است برای موتورسوارانی که نشان داده اند حمل کپسول گاز و بیل و فرغون و میلگرد و در و کمد و... برایشان کاری ندارد چه رسد به یک لیوان یکبار مصرف!
اما به راستی کسانی که با خودرو در شهر تردد می کنند قادر نیستد یک یا چند لیوان را در ماشین خود نگه دارند و آنرا در کف خیابان نیندازند؟آیا از بین سه چهار نفری که در ماشین نشسته اند یک نفرشان حاضر نیست لیوان های یکبار مصرف خود و دیگران را در دست بگیرد تا کارگران شهرداری با فرارسیدن اعیاد شعبانیه به جای شادی به یاد سختی تمیز کردن کوچه ها و معابردر روز بعد از آن بیفتند؟
این مشکل زمانی بیشتر به نظر می آید که وقتی صحبت از فرهنگ و هنر به میان می آید ما ایرانی ها تمام دنیا را بی هنر می دانیم طوری که انگار فقط و فقط ما بوده ایم که طلایه دار فرهنگ و هنر بوده و هستیم . مدعای این حرف هم ضرب المثل معروفی است که مغرورانه گفته و شنیده ایم که "هنر نزد ایرانیان است و بس" و به خصوص بر آن "بس" آخرش محکم تر تکیه کرده ایم! اما زمانی که کار به عمل می رسد انگار نه انگار ما آن ملت با هنر و بافرهنگ دنیاییم . از همین لیوان یکبارمصرف را نگاه کنید تا برسید به نحوه ی تبلیغات انتخاباتی مان و فرهنگ رانندگیمان
یکی از مواردی که این روزها شاهد آن بودیم انبوه پوسترهای تبلیغاتی است . علیرغم کمرنگ شدن تاثیر تبلیغات کاغذی، باز شاهد سیل پوسترهایی بودیم که بر کف خیابان پخش می شدند و چه بسا بی احترامی به نام های متبرک و پرچم ایران منقش بر آنها را شاهد بودیم . در این میان برخی به تابلوهای مظلوم راهنمایی و رانندگی هم رحم نکردند و ملت به جای تابلوهای راهنمایی و یکطرفه بودن یا نبودن مسیر و... باید به تصاویر و شعار های داوطلبین چشم میدوختند . البته اقدام پسندیده یکی از کاندیداها در پاک کردن در و دیوار شهر از تبلیغات خود پس از ایام انتخابات ،کار پسندیده ای بود که اگر تبدیل به کاری فراگیر شود بی شک دعای خیر مردم و البته زحمتکشان شهرداری را در پی خواهد داشت .
یکی دیگر از معضلات فرهنگی ما فرهنگ غلط رانندگی برخی از ماست .رفتارهای غلط رانندگی که منجر به خسارت های مالی،جسمی و متاسفانه جانی فراوانی می شوند . بدون شک حاصل این گونه رفتارها چیزی جز بازی با جان همشهریانمان نیست . هرکدام از ما به احتمال قوی در بین آشنایان و دوستان خود مواردی را سراغ داریم که سلامتی و حتی جان خود را بر اثر یکی از این رفتارها از دست داده اند . البته در کنار عدم تعادل فکری هنگام رانندگی عوامل دیگری را نیز می توان زمینه ساز رانندگی پرخطر دانست مانند عجله و یا افرادی که سالهاست رانندگی می کنند اما به سرعت بالا عادت دارند . شاید برخی مواقع به دلائل گوناگون نیاز باشد که خود را سریعا به جائی برسانیم و به همین دلیل بالاترین سرعت ممکن را انتخاب می کنیم اما اگر برای چند لحظه به عواقب احتمالی و این که تمامی این شتاب شاید تنها و تنها چند دقیقه ما را زودتر به مقصد برساند فکر کنیم از عجله در این مواقع خودداری نمائیم .
در مجموع باید گفت اصلاح این مشکلات و از این دست مسائل ، دستوری و بخشنامه ای ممکن نیست . اگر به راستی تمایل داریم این ضعف ها از شهر و جامعه ما رخت ببندد ابتدا باید از خود و اطرافیانمان شروع کنیم . اگر این گونه رفتارها تکرار شود نسل بعد هم همینگونه تربیت خواهند شد و زندگی خواهند کرد . شایسته نیست مردمی که در صحنه های گوناگون سیاسی به دنیا نشان داده اند هیچگاه در زمین بدخواهان نظام بازی نکرده و نخواهند کرد به خاطر این چنین ضعف های فرهنگی زیر سوال روند .