{xtypo_code}قسمت دوم گفت و گو با آقای رضا زینلی موسس موزه علوم طبیعی بهاباد{/xtypo_code}
آقای مهندسی به نام آقای فرهاد پیر ایرانی که رشته اش هم زمین شناسی نیست و کارشناس حسابداریه ولی در بحث سنگ و مینرال در حد یک استاد بزرگه زحمت جمع آوری مینرال های(کانیهای) موزه سنگ را برای ما کشیده .این که ما ایشون را چه جورپیدا کردیم قصه داره.حدودا 6سال پیش یه جلسه ای بود در رابطه با دارالقرآن .اون زمان ما هنوز وارد همکاری با دارالقران نشده بودیم ولی کلاس می رفتیم تا آموزش ببینیم.آقای دهقانزاده گفتن یه جلسه ای هست در مورد کار قرآنی با مسئولین،توهم بیا.من پیش خودم فکر کردم این جلسه به من چه ربطی داره؟نه مسئولیتی دارم نه کار قرآنی میکنم.دلیلی نداره که من برم .یادمه داشتم از کنار مسجد صاحب الزمان می گذشتم گفتم خدایا حالا آقای دهقانزاده به ما گفتن و ما هم هیچی برای ارائه نداریم ولی فقط برا خاطر خودت میرم اونجا.شب شد و رفتیم جلسه .امام جمعه و آقای قاسمی بخشدار و آقای دهقانزاده و آقای محب زاده وآقای محمود فلاح ومن در جلسه بودیم.امام جمعه داشتن توی جمع 6-5 نفره ما حرف میزدن یهو دیدیم گوشی آقای محب زاده زنگ خورد و ایشون شروع کردن به صحبت کردن.من اشاره کردم که آقای امام جمعه دارن صحبت می کنن 5-4 تا بیشتر نیستیم.گفتن آقا این خیلی واجبه یه نفر از اردبیل اومده و دنبال خونه معلمه اجازه بدین من یه زنگی به حسین قاسمی بزنم و اینو سروسامون بدم.زنگ زدن به گوشی و خونه حسین قاسمی کسی جواب نداد .به آقای دهقانزاده گفتن آقا شما یه کاری بکنید این مهندس جلوی اداره منتظره .شما برید این سوئیتی که توی دارالقران هست بنده خدا را ببرید اونجا.
آقای دهقانزاده داشتن میرفتن بیرون یک دفعه برگشتن گفتن این جلسه را من گرفتم اگه من برم حرفای شما چه فایده ای داره ؟هیچ گزینه ای جز من نبود.من سوار ماشین شدم اومدم جلو اداره دیدم کسی نیست کافی بود برگردم اما ناخودآگاه پیاده شدم از بچه های اون طرف خیابون پرسیدم کسی را ندیدید دنبال بچه های اداره بگرده ؟گفتن چرا یه بنده خدایی بوده یه جیپ هم داشته رفته طرف بالا. من سوار ماشین شدم و اومدم شهرک پیداش کردم و سلامی و علیکی و سوئیت دارالقرآن را نشونش دادم.
