محمد حسن لقمانی بهابادی
از دو جهت سر زده ماه منير
ماه منير و حسن ابن امير
كودك زهرا كه حسن نام اوست
مُهر امامت به سر بام اوست
نور دو چشمان رسول آمده
كودك زهراي بتول آمده
خانه پيغمبر و دار علي
گشت ز انوار خدا منجلي
كودك چون برگ گل‌آراسته
از رحم فاطمه برخاسته
آنكه پيمبر حسنش نام كرد
علم امامت به وي الهام كرد
روز تولد به سراي علي
كرد حسن شكر خداي جَلي
گفت منم ابن سراج منير
گفت منم ابن بشير و نذير
بعدِ علي شد سپر شيعيان
شیعه شد از لطف وی اندر امان
سيد و سالار بهشت برين
فخر بشر بعد رسول امين
نام حسن خلق حسن خو حسن
هر چه كند آن شه نيكو حسن
دست پيمبر به سر دوش او
لعل لبش كرده بسي نوش او
گفت خداوند تعالي چنين
با در دروازه خلد برين
زينت خلدند حسين و حسن
فخر فروشد دو جهان زين دو تن
حال كه اين اجر و مقام تو است
جود و كرم اصل و مرام تو است
زآتش دوزخ تو نجاتم بده
دست مرا گير و براتم بده